Soz
Söz her şeydir.
Yalnızca bir söz savaşa yol açabilir, barış da sağlayabilir. Kelimeler, sözler aslında bizleri birbirimize bağlayan bir araçtır. Kapıyı açan anahtar gibi, kilitleri açan bir araç. Bir söz ile sonsuz güven de kurabilirsiniz, yılların birikimi bir güveni temelinden de sarsabilirsiniz.
Mutluyken kelimeler yetersiz kalıyor desek de; bu mutluluğu defalarca paylaşmamıza aracılık eder sözler ve kelimeler.. Üzüntü durumunda teselli için yetişir imdadımıza; acıya ise pansuman olmaya…
Birini seversiniz, sözler anlatır içinizdekini; kimi zaman da bıçak gibi saplanır kalbe. Yalnız bir kelime her şeyi paramparça eder ve acı çektirebilir.
Sözle içindeki fırtınaları dindirirsin, kargaşa son bulur, bir anda sıraya her şey sıraya girer. Hatta hastalıklar bile tedavi olabilir.
Kimi zaman küçük bir destektir, kimi zaman umut.
Yalnızlığı da derman olur sözler. Yere söylersin özlem giderir, ümit beslersin. Göçüp giden sanki oradaymışcasına.. Gönlünü tatmin edersin. Göğe söylersin, sanki birisi seni duyuyormuşçasına beklersin. Derdine derman, çölüne yağmur olsun, varlığına bir anlam katsın diye. Kendine saklarsın, içinde bir başkası varmış gibi hayat verir benliğine ve düşüncelerine
İşte böyle bir şeydir söz. Söyleyecek sözün oldukça var olursun, onunla görünür ve hayat bulursun. “Ben” dediğin aslında dışa vurduğun sözlerdir.
